Για να ακούσεις το καινούργιο ηχητικό πήγαινε στο Youtube στο κανάλι μου Kanarinenia's Chronicles ή αλλιώς κάνε κλικ στο σύνδεσμο που θα βρεις κάτω από την εικόνα.
Η αίσθηση της απομόνωσης και της ηρεμίας που προσφέρει ο φάρος είναι μοναδική, σαν ένα τραγούδι από την ανέμελη φωνή της θάλασσας. Ιδιαίτερα όταν αισθάνεσαι την ανάγκη να ξεφύγεις από τον πλήθος, από την ασταμάτητη ροή των ανθρώπων και των συμβάντων. Η επιθυμία να διατηρήσεις έναν προσωπικό χώρο, απαλλαγμένο από την πίεση και την προσδοκία των άλλων, είναι σαν την ανάσα μιας γοργόνας. Υπάρχουν γοργόνες άραγε;
Η παρέμβαση και η ανακάλυψη από κάποιον άλλον σε αυτόν τον προσωπικό κόσμο μπορεί να είναι σαν ένα άγγιγμα στην αθωότητα του ονείρου. Και τότε νιώθεις πως χάνεις τον έλεγχο του χώρου που θεωρείς δικό σου, σαν να αφαιρείται ένα κομμάτι γης κάτω από τα πόδια σου. Κι εκείνη η έκκληση να μην επισκέπτεται κανείς τον φάρο σου είναι μια ανάγκη για ιδιωτικότητα, μια επιθυμία να ανακτήσεις την αρμονία με τον εαυτό σου, μακριά από το θόρυβο και την αναστάτωση του κόσμου.
Κάποτε γυρεύουμε μιαν άλλη γη, έναν τόπο λύτρωσης και προσμονής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ χώρα του Αχώρητου μας, είναι η ψυχή μας.
Είναι ο φάρος εκείνος που φωτίζει και μας οδηγεί σε μονοπάτια απάτητα, είναι εκείνος πάλι που σωπαίνει και μας προφυλάσσει από τις καταιγίδες που μας επιφυλάσσουν όσοι καιροφυλαχτούν τις πιο μοναχικές μας στιγμές, τις πιο ευάλωτες.
Να κοιτάζεις μονάχα το σημείο που ανατέλλει ο ήλιος, ένα θαύμα συντελείται κάθε φορά…
Τα λόγια σου μια ανάσα φρέσκου αέρα. Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες αυτές τις σκέψεις. Εύχομαι να συνεχίσεις να βρίσκεις και να δημιουργείς φάροι φωτός στη ζωή σου και να ανατέλλει πάντα για σένα ένας νέος ήλιος γεμάτος υποσχέσεις.
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Καποτε ηθελα να γινω ναυτικος
ΑπάντησηΔιαγραφήΥστερα ηθελα να γινω φαροφυλακας
(δεν εγινα τιποτα απο τα δυο)
Υπαρχουν γοργονες αν ξερεις να ακους το τραγουδι τους
Ποτε δεν ηθελα ανεπιθυμητους εισβολεις στον χωρο μου
Ποσα χρονια περασαν απο το 2012/08 κι ειμαστε ακομα εδω
(και χαιρομαι γι΄αυτο)
Η επιθυμία να γίνεις ναυτικός ή φαροφύλακας μου αποκαλύπτει και μου επιβεβαιώνει ξανά τη βαθιά σύνδεσή σου με τη θάλασσα (και την ανάγκη για ελευθερία και γαλήνη).
ΔιαγραφήΚαι ναι, έχεις δίκιο, σε ευχαριστώ για την καινούργια θέαση. Για εκείνους που μπορούν να αφουγκραστούν το μαγευτικό τους τραγούδι που αντηχεί μέσα μας όταν βρισκόμαστε σε αρμονία με τον εαυτό μας, οι γοργόνες όντως υπάρχουν!
-----
"Πόσα χρόνια πέρασαν από το 2012/08 κι είμαστε ακόμα εδώ" Το σκέφτομαι συχνά αυτό. Κι εγώ χαίρομαι για αυτό. Είναι ευλογία να συνεχίζουμε να είμαστε εδώ, να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας και να παραμένουμε πιστοί σε ό,τι όνειρο. Σε ευχαριστώ.
Καναρινένια μου, τι όμορφη έκπληξη! Μόλις πέρασα από το κανάλι σου, η φωνή σου με μάγεψε, η αισθητική σου επίσης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα στα βάθη της ψυχής μας όλοι μας κρύβουμε έναν μυστικό φάρο, το μυστικό μας δωμάτιο, όπως έλεγε η Βιρτζίνια Γουλφ, αλλά και ο Ιησούς Χριστός, το πιο απόμακρο μέρος του σπιτιού μας και να κλείνουμε την πόρτα πίσω μας για απομόνωση και σιωπή.
Εκεί καταφεύγουμε όταν η πραγματικότητα γίνεται πιεστική και αφόρητη, ή όταν απλά θέλουμε να μιλήσουμε με τον εαυτό μας, να συγχρονιστούμε με το μέσα μας, να επαναπροσδιορίσουμε πράγματα και καταστάσεις και να επανέλθουμε πίσω στον κόσμο σοφότεροι και πιο δυνατοί.
Καλό σου βράδυ!
Σ' ευχαριστώ από καρδιάς για την ευγένειά σου! Η σκέψη ότι η φωνή και η αισθητική μου κατάφεραν να σε αγγίξουν, μου δίνει μεγάλη χαρά και δύναμη να συνεχίσω να δημιουργώ.
ΔιαγραφήΠόσο όμορφα περιγράφεις τον εσωτερικό μας "φάρο" και το μυστικό δωμάτιο που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Είναι αλήθεια πως η σιωπή και η απομόνωση μπορούν να γίνουν πηγές βαθιάς ενδοσκόπησης και σοφίας.
Εύχομαι κι εσύ να συνεχίσεις να βρίσκεις καταφύγιο και έμπνευση στο δικό σου μυστικό δωμάτιο και να επανέρχεσαι κάθε φορά και πιο δυνατή και πιο σοφή.
Καλό υπόλοιπο Κυριακής και σε ευχαριστώ και πάλι για τη στήριξή σου!
Ακουσα μια πολύ αισθαντική φωνή που με έκανε να μπω περισσότερο στο κείμενο σου με ότι διάβασα για τους φάρους μας κα να συμφωνήσω μαζί σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι κοπέλα μου με το καναρινί φόρεμα πάντα θα χρειαζόμαστε την απομόνωση ενός φάρου στην ζωή μας,, να τα πούμε με τον εαυτό μας και να πάρουμε από το φως της ψυχής μας να φωτίσουμε τα θέλω μας και όχι τα πρέπει...
Ας το τολμήσουμε όσο είναι ακόμα καιρός!
Σε ευχαριστώ που πέρασες και συγνώμη για το αργό του σχολίου μου... προσπαθώ σταδιακά να αναρρώσω... θέλει όμως τον χρόνο του όπως όλα άλλωστε στην ζωή !!!
Να είσαι πάντα καλά καλό σου απόγευμα!
Σμαραγδάκι μου, σε ευχαριστώ από καρδιάς για την ανταπόκρισή σου. Ας τολμήσουμε να σταθούμε μπροστά στο κύμα των συναισθημάτων μας, να αφήσουμε το φως της ψυχής μας να αναδυθεί και να μας οδηγήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου εύχομαι δύναμη και υπομονή στην πορεία της ανάρρωσής σου. Η ανάρρωση είναι ένα ταξίδι της ίδιας της ζωής, γεμάτη από σιωπηλές στιγμές και βαθιές ανάσες. Έχεις δίκιο αγαπημένη μου, όπως όλα τα όμορφα πράγματα, έτσι κι αυτή η διαδικασία απαιτεί τον χρόνο της. Σε φιλώ!