Κυριακή, Ιουνίου 08, 2008



Πετάς μια ατάκα -απλώνω να πιάσω,
σαν γυάλινο βάζο που πέφτει και σπάει.
Λουλούδια και θρύψαλα.
Πώς να τ' αγγίξω;
Φουσκώνουν οι φλέβες. Είναι το αίμα που ρέει.
Θα σπάσουν κι αυτές -είναι που δεν άπλωσες τα θρύψαλα να μαζέψεις.
Όντας χυμένα δάκρυα που πάγωσαν και 'γίναν λεπίδες μικρές.
Εσύ την ατάκα σου πέταξες.
at

48 σχόλια:

  1. Adam The SinnerΔευτέρα, Ιουνίου 09, 2008 1:18:00 μ.μ.

    Ξυπόλητος ήρθα,μα δέν τήν φοβίζει,
    Τήν γυμνή μου πατούσα νά μπει νά πατήσει..

    Πάνω στά θρύψαλα στίς σκόρπιες λεπίδες..
    να αλλάξω τήν μορφή τους καί νά στίς
    κάνω ελπίδες..

    Σέ κρυστάλλινο βάζω νά τίς ασφαλίσω..
    καί σάν πολύτιμο δώρο από μένα!

    ΣΕ ΣΕΝΑ Ν'ΑΦΗΣΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αν ακούςΔευτέρα, Ιουνίου 09, 2008 6:50:00 μ.μ.

    σαν σε αργη κινηση... οι λεξεις και οι κινησεις σου, οι λεξεις και οι εικονες σου...οι λεξεις και οι ρωγμες σου.

    καλως σε βρηκα, κοπελα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άσπρο στο ΜαύροΔευτέρα, Ιουνίου 09, 2008 10:41:00 μ.μ.

    Τα λόγια που δεν κρύβουν σεβασμό σπάνε τις φλέβες, φέρνουν δάκρυα, μα δεν ξέρω αν τ' αξίζουν...
    Καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΤρίτη, Ιουνίου 10, 2008 12:30:00 μ.μ.

    Πρωτόπλαστε, στάσου μια στιγμή να μαζέψω τα σπασμένα... δεν θέλω άλλο αίμα να τρέξει, μήτε δικό μου, μήτε δικό σου καλέ μου, από μια απροσεξία, είναι ανώφελο πια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΤρίτη, Ιουνίου 10, 2008 12:32:00 μ.μ.

    αν ακούς, μονάχα ακούω καλέ μου, και να 'ξερες πόσο μου πήρε να βρω τις λέξεις, αυτές τις λέξεις που χάνονται και παίρνουν άλλη μορφή...

    Καλώς ήρθες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΤρίτη, Ιουνίου 10, 2008 12:34:00 μ.μ.

    Κύριε Δημήτρη, και είναι τα δικά σας σχόλια που μου δείχνουν σεβασμό και νιώθω την παρουσία σας εδώ να με τιμάει!

    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Adam The SinnerΤρίτη, Ιουνίου 10, 2008 1:16:00 μ.μ.

    Αγαπημένο μου "πρόσωπο"..μήν μπαίνεις στόν κόπο.
    Δέν ήρθα νά αλωνίσω..
    Περαστικός ήμουν καί μέ ευγένεια στόν τόπο αυτόν..ήθελα κάτι νά αφήσω!
    Αλλωστε, ξυπόλητος θά ξανα'ρθώ οταν τό αποφασίσω ..
    Γιατί, στόν χώρο μιάς ζεστής καρδιάς, μέ υποδήματα,δέν θά τολμούσα νά πατήσω.
    Συνέχισε τήν μέρα σου! πρέπει να σέ αφησω...μέ μιά υπόσχεση μαζί να ξαναπερπατήσω.
    Νά ερθω πάλι ώς εδω καί νά ξανατολμήσω..μες τήν ζεστή αυτή καρδιά..κάτι νά ξανα αφήσω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΣταλαγματιάΤρίτη, Ιουνίου 10, 2008 11:39:00 μ.μ.

    ....κι όπως άρχισε σε λίγο να βραδιάζει δεν έμεινε στον κόσμο παρά η θλίψη,η νύχτα κι αυτή η ανάγκη να τα βγάλουμε πέρα στην σκοτεινή ζωή μας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΤρίτη, Ιουνίου 10, 2008 11:47:00 μ.μ.

    Πρωτόπλαστε, να ξανάρθεις καλέ μου, θα σε περιμένω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΤρίτη, Ιουνίου 10, 2008 11:51:00 μ.μ.

    Καλή μου Αναστασία, έχεις δίκιο... "αυτή η ρημάδα ανάγκη να τα βγάλουμε πέρα στη σκοτεινή ζωή μας" με το ταξιδάκι όμως που θα πάμε θα φωτίσει λίγο ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Adam The SinnerΤετάρτη, Ιουνίου 11, 2008 12:28:00 π.μ.

    ""Καλό ξημέρωμα νά'χεις,όπου καί νά'σαι...

    Φτάνει να σέ βρεί καλά !""

    Συγνωμη που δεν είχαν σχόλια "εκείνες" οι αναρτήσεις...
    Μά,κρατούσα στήν χούφτα μου"μικρο πανί με χρώμα μοναδικό πού μέ έμπνευσε..."όταν γράφτηκαν..
    καί δέν ήθελα ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ να τίς αγγίξει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΑΧΤΙΔΑΤετάρτη, Ιουνίου 11, 2008 1:24:00 μ.μ.

    Ήρθα κι εγώ στο σπίτι σου για να σε γνωρίσω, διάβασα το ποιήμα σου ,τα δάκρυα ψυχής μα ..άσε με να σου πω οτι σαν αχτίδα θέλω φως και αισιοδοξία, άνοιξε τα παράθυρα να μπει ο ήλιος της ελπίδας, το νερό πεντακάθαρο , το γέλιο να ρουφήξει το δάκρυ..,οι σκέψεις του μυαλού διάφανες ..η ζωή είναι ωραία όταν το θέλουμε ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΤετάρτη, Ιουνίου 11, 2008 2:36:00 μ.μ.

    Καλή σου μέρα πρωτόπλαστε μου αν και μεσημέριασε κιόλας, και με βρήκε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΤετάρτη, Ιουνίου 11, 2008 2:40:00 μ.μ.

    Αχτίδα μου καλώς ήρθες! Και σου υπόσχομαι κυρίως μπόλικο φως θα μπαίνει, μα να... κάποιες φορές κάποιες "ατάκες" μας φτάνουν στα άκρα, όπως ακριβώς εκείνη η δήλωση "δεν θα υπάρχουν παιδιά..." Τι να πεις... λες κι εμείς δεν υπήρξαμε κάποτε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Adam The SinnerΤετάρτη, Ιουνίου 11, 2008 2:46:00 μ.μ.

    Αχ,γιατί αυτό μέ τήν "ατάκα"τό εχω χασει τό νόημα;
    Λέτε νά ειμαι μπουμπούνας;;
    εεε;;
    snif snif..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΤετάρτη, Ιουνίου 11, 2008 3:19:00 μ.μ.

    Όχι-όχι δεν είσαι!!! Λέγαμε με την αχτίδα για μια διαφήμιση ενός ξενοδοχείου στην Κέρκυρα που λέει ότι τα παιδιά στο θέρετρό τους δεν θα είναι ενόχληση για τους θαμώνες "Δεν θα υπάρχουν παιδιά την περιόδο 22 Ιουλίου με 22 Αυγούστου" και είπαμε έλεος!!! Λες και τα παιδιά είναι "κατσαρίδες" όπως πολύ σωστά διατύπωσε η αχτίδα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Adam The SinnerΤετάρτη, Ιουνίου 11, 2008 3:41:00 μ.μ.

    Xμμ..κατάλαβα!
    Σέυχαριστώ πού εκανες τόν κόπο νά μου εξηγήσεις.

    Ούφ..

    Χαίρομαι πού σε βρήκε καλά το ξημέρωμα!
    Γιά το δικό μου..θά γραφτεί τό βραδάκι.
    Αν σε φέρει ο περίπατός σου πρός τά κεί, θά υπαρχει γιά νά τό διαβασεις

    Νά εχεις όμορφο απόγευμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΤετάρτη, Ιουνίου 11, 2008 3:56:00 μ.μ.

    ΔΕΝ είναι κόπος. Ναι όμορφο απόγευμα!
    Θα περάσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Νικόλας ΠαπανικολόπουλοςΠέμπτη, Ιουνίου 12, 2008 9:37:00 π.μ.

    Καλημέρα...
    Όσο αναπνέουμε τα πάντα μπορούν να αλλάξουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ..αγγελόσκονη..Πέμπτη, Ιουνίου 12, 2008 11:25:00 π.μ.

    "η ατάκα έγινε πολλές μικρές λεπίδες...
    και οι λεπίδες αυτές πληγώνουν!!
    έχει γεμίσει το σώμα πληγές!!
    υπάρχει όμως γιατρικό...
    -μπορείς να μου το δώσεις;τον ρώτησε..."
    πολύ όμορφο blog!! :) φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΠέμπτη, Ιουνίου 12, 2008 12:21:00 μ.μ.

    Καλημέρα καλό μου ανεμοσκόρπισμα, ναι τα πάντα μπορούν να αλλάξουν! Ανοίγω πανιά -πάντα, όπου, όποτε!
    Καλώς ήρθες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΠέμπτη, Ιουνίου 12, 2008 12:22:00 μ.μ.

    Καλημέρα καλή μου αγγελόσκονη, σ'ευχαριστώ. Πολύ όμορφη η συνέχεια που μου έδωσες.
    Καλώς ήρθες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. .Πέμπτη, Ιουνίου 12, 2008 12:31:00 μ.μ.

    Kαλημέρα κοπελιά!
    Αχ αυτές οι "συσκευασμένες" φράσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΠέμπτη, Ιουνίου 12, 2008 1:09:00 μ.μ.

    Καλημέρα ανασαιμιά μου, αχ ήρθες και ανασάναμε λιγάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. dromakiΠέμπτη, Ιουνίου 12, 2008 2:02:00 μ.μ.

    Καλύτερα μια ατάκα παρά η σιωπή που κοχλάζει...
    Καλή σου μέρα καναρινένια μου:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΠέμπτη, Ιουνίου 12, 2008 2:24:00 μ.μ.

    Και μετά λες να αφήσεις το μπλογκάρισμα... και 'μένα ποιος θα με λέει καναρινένια μου;;;
    Μου λες;
    Καλημέρα δρομάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. dromakiΠέμπτη, Ιουνίου 12, 2008 2:45:00 μ.μ.

    Δες το e-mail σου καναρινένια μου:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΠέμπτη, Ιουνίου 12, 2008 3:01:00 μ.μ.

    Τρέχω-τρέχω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. diageΠέμπτη, Ιουνίου 12, 2008 9:05:00 μ.μ.

    Περπατώ στα μέρη σου κοπέλα ψάχνοντας τα ίχνη της σκέψης σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. ΑΧΤΙΔΑΠέμπτη, Ιουνίου 12, 2008 9:13:00 μ.μ.

    Γειά σου καναρινένια μου πέρασα ένα βραδυνό πέρασμα έτσι για να μου περάσει η σκασίλα για κάτι που έπαθα πριν λίγο.Τελικά τα μπλοκ είναι το πραγματικό γκρουπ θέραπι, φιλάκια !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΠέμπτη, Ιουνίου 12, 2008 10:39:00 μ.μ.

    Εσύ περπατάς στα μέρη μου καλέ μου diage αλλά εγώ έχω χάσει εντελώς τα ίχνη σου... Κι όλο περιμένω τον diage να πάρει σάρκα και οστά αλλά που...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΠέμπτη, Ιουνίου 12, 2008 10:42:00 μ.μ.

    Το καλύτερο αχτιδούλα μου! Πάει η σκασίλα τώρα, αυτό ήταν πέρασε... και το σάββατο μην με ξεχνάς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. fish eyeΠαρασκευή, Ιουνίου 13, 2008 11:10:00 π.μ.

    κοπελα με καναρινι φορεμα..ενα φιλι καλημερας σου στελνω να κρυψεις κατω απο το δαντελωτο γιακαδακι σου..

    :)))*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΠαρασκευή, Ιουνίου 13, 2008 12:05:00 μ.μ.

    Καλημέρα φεγγαραγκαλιά μου, σ'ευχαριστώ για το φιλί κι ανταποδίδω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. enfant ratéΠαρασκευή, Ιουνίου 13, 2008 2:30:00 μ.μ.

    Όμορφοι στίχοι κιτρινοφορεμένο κορίτσι.
    Έτσι είναι,
    κι αν είν' οι ατάκες κοφτερά
    γυαλιά, μην σε φοβίζουν
    χαράζουν πάντα πιο πολύ
    αυτούς που τις σκορπίζουν.

    Τις καλημέρες μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΠαρασκευή, Ιουνίου 13, 2008 2:44:00 μ.μ.

    "Χαράζουν πάντα πιο πολύ αυτούς που τις σκορπίζουν"
    Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι, σ' ευχαριστώ!
    Καλώς ήρθες! Τις καλημέρες μου και καλησπέρες μου επίσης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. ΝίναΠαρασκευή, Ιουνίου 13, 2008 2:55:00 μ.μ.

    Ετσι γινεται..
    Πεταει ο καθεις την ατακα του κι οποιον παρει ο Χαρος..

    Πρεπει να προσπαθουμε να την πιασουμε?
    Γιατι να πληγωνομαστε αντι άλλων?

    παραξενα παραγματα..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΠαρασκευή, Ιουνίου 13, 2008 3:02:00 μ.μ.

    Καλώς την νίνα μας που με έκανε και γέλασα!!! Ακριβώς όπως τα λες "όποιον πάρει ο χάρος"
    Μια γλυκιά καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. speranzaΠαρασκευή, Ιουνίου 13, 2008 3:23:00 μ.μ.

    Kαλημέρες και χαμόγελα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΠαρασκευή, Ιουνίου 13, 2008 4:03:00 μ.μ.

    Τι ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτή Σπεραντσούλα μου!!! Και χαμόγελα κιόλας; Ουάου...! Καλημέρες πολλές-πολλές και φρέσκιες και δροσερές όπως εσύ και χαμόγελα μεγάλα μέχρι τα αυτιά και γέλια τρανταχτά!!! Και πολλά-πολλά άλλα...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Κόκκινη ΟμπρέλαΣάββατο, Ιουνίου 14, 2008 1:06:00 π.μ.

    και η παράσταση συνεχίζεται....
    με άλλες ατάκες... πρέπει να είσαι σε εγρήγορση, θα το εισπράξεις το χειροκρότημα, μα πιο πολύ θα το νιώσεις!
    Χαίρομαι που σε βρήκα κοπελιά με το καναρινί σου φόρεμα!
    Καλό βράδυ και καλό σ-κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. ΚούκοςΣάββατο, Ιουνίου 14, 2008 10:14:00 π.μ.

    "όποιος αγγίζει τα ξυράφια
    θα κοπεί
    κι όποιος ξεχνιέται μέσα του
    δεν επιστρέφει"

    Καλώς σε βρήκα συνονόματη(!)
    με ένα τραγούδι (αμετανόητος κούκος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΣάββατο, Ιουνίου 14, 2008 1:52:00 μ.μ.

    Καλή μου κόκκινη ομπρελίνα, σ'ευχαριστώ για τα όμορφά σου λόγια και για τις πολύτιμες οδηγίες σου! Εγώ χαίρομαι που σας ανακάλυψα κι εσένα και το δρομάκι... Καλό τριήμερο να έχουμε!
    Καλώς μου ήρθες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΣάββατο, Ιουνίου 14, 2008 1:54:00 μ.μ.

    κι επειδή ένας Κούκος δεν φέρνει την άνοιξη...(συμφωνείς;) πολύ χαίρομαι που είμαστε δύο!
    Καλώς μου ήρθες!
    Πολύ γλυκιά χειρονομία το τραγούδι που μου άφησες σ'ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. animaΣάββατο, Ιουνίου 14, 2008 5:34:00 μ.μ.

    Μια καλησπέρα να σ΄αφήσω

    Και την ατάκα, στην χρωστάω

    Να την περιμένεις...

    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. dromakiΣάββατο, Ιουνίου 14, 2008 5:49:00 μ.μ.

    Τα κατάφερες:)
    Μπράβο καναρινένια μου!
    Σε φιλώ γλυκά,σου εύχομαι να περάσεις όμορφα το Σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΣάββατο, Ιουνίου 14, 2008 9:17:00 μ.μ.

    Καλή μου anima,

    ανυπομονώ να ακούσω την ατάκα που μου "χρωστάς"...

    Καλώς μου ήρθες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. η κοπέλα με το καναρινί φόρεμαΣάββατο, Ιουνίου 14, 2008 9:19:00 μ.μ.

    Καλό μου δρομάκι, να 'ρθεις, σε περιμένω γρήγορα, γιατί ολοκληρώθηκε η έκπληξη που σου έταξα!

    Τα ευχαριστώ μου είναι αμέτρητα, χωρίς βοήθεια δεν θα τα κατάφερνα ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κάθε που στάζει ροδόνερο ανθίζει το γιασεμί μου...

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)