Να τρέχει το νερό αδιάκοπα και να κυλάει από τη γούρνα, τη σμιλευμένη από πέτρα κι από σφυρί ανθρώπου. Ρυτιδιασμένη από τα χρόνια κι ολότελα παγιδευμένη μες σε κισσό και σε φύλλα που σαν μαλλιά δαχτυλίδια της τυλίγουν το κεφάλι κι αυτή αναμαλλιάζεται. Κι ούτε χτένια φτιάχτηκαν για να της τα φορέσουν κι ούτε χέρια για να τη χαϊδέψουν.
Και το νερό να κυλάει, πάντα να κυλάει, παντού να κυλάει, έτσι να κυλάει νωχελικά παντού και πάντα. Κι ο ήχος έτσι όπως πέφτουν οι δροσοσταλίδες να χάνεται στη απεραντοσύνη όλων τω άλλων ήχων.
Ύστερα, μια χούφτα τα χέρια ποτήρι κρυστάλλινο. Σκύβω αργά, κάνω να πιω, αλλά για στάσου μια στιγμή. Να, εκεί στο βάθος αντικρίζω όχι-όχι τη μορφή μου, στο βάθος σου λέω κάτω από το νερό βρίσκεται ο μαγικός κόσμος της φαντασίας. Εκεί που γεννιούνται βραχάκια με βρύα, μικροί γυρίνοι και σαλιγκάρια κι άλλα μικρά θαυμάσια πράγματα.
Ύστερα, μια χούφτα τα χέρια ποτήρι κρυστάλλινο. Σκύβω αργά, κάνω να πιω, αλλά για στάσου μια στιγμή. Να, εκεί στο βάθος αντικρίζω όχι-όχι τη μορφή μου, στο βάθος σου λέω κάτω από το νερό βρίσκεται ο μαγικός κόσμος της φαντασίας. Εκεί που γεννιούνται βραχάκια με βρύα, μικροί γυρίνοι και σαλιγκάρια κι άλλα μικρά θαυμάσια πράγματα.
Στο τέλος, όχι δεν θα πιω, άλλωστε δεν διψούσα. Το νερό ό,τι είχε να μου δώσει μου το έδωσε. Και μαγεμένη πια, πιο γεμάτη απ' ότι
πριν θα συνεχίσω βαθιά στο δάσος.
Δεν ήταν η γούρνα ο προορισμός μου.
Κουρασμένη, σταμάτησα λίγο να ξαποστάσω στη νεράιδα της λίμνης, αποκοιμήθηκα, κι ύστερα ξύπνησα πάλι. Το μονοπάτι με περιμένει...
Μουσική επιλογή: Bruno Coulais ~ Le Planeur και Le fil bleu
Το κείμενο είναι αφιερωμένο στο Γιάννη, μιας κι έκανε "παραπονάκια" για τους πρώτους παραπανίσιους βαθμούς Κελσίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήκοπέλα με το καναρινί φόρεμα…
ΑπάντησηΔιαγραφή…εν αρχή λοιπόν, κι αφού ευτύχησα να μου αφιερώσεις το δεύτερο κείμενό σου,
δες και τα μέιλ σου…
πρώτο φιλι φιλι
κοπέλα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήένα υπέροχο σαν εικόνα κείμενο,
γεμάτο αληθινή δημιουργική φαντασία,
που μας μεταφέρει, σ’ ένα χώρο, σε Χ χρόνο,
να μας ξεναγήσει σ’ έναν τόπο γεμάτο αστραφτερό νερό και όμορφα φυτά,
αδυναμίες μου, προσωπικές κι οι δύο,
μιας και με τα φυτά/δεντράκια/λουλούδια ζω, μετατρέποντας τη μικρή βεράντα της Κυψέλης, σ’ έναν αλλιώτικο τόπο, φιλόξενο για πουλιά που έρχονται να κελαηδήσουν, φιλόξενο, για βλέμματα και ψυχές ανθρώπων που αποζητούν μια μικρή απρόσμενη όαση μέσα στην πόλη…
φιλι φιλι
κορίτσι, υγ.
ΑπάντησηΔιαγραφή…και μη ξεχνάς, πως γεννήθηκα δίπλα στην πόλη των νερών και των καταρρακτών, εξοικειωμένος με τη δροσιά, το τραγούδι, την ομορφιά τους…
για την αφιέρωση, και πάλι ευχαριστώ, ήταν κι αυτή μια ευχάριστη έκπληξη για μένα, που φανερώνει αν μη τι άλλο, συμπάθεια…
φιλι φιλι ξανά
Σ' ευχαριστώ τόσο για τα καλά σου λόγια! Αναρωτιέμαι ποιος είναι αυτός ο υπέροχος τόπος με τους καταρράκτες και τη δροσιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σχόλια σου για τον τίτλο μου ήταν μια πολύ σωστή παρατήρηση, δεν το είχα σκεφτεί και μου άρεσε, να ξέρεις ότι θα προσπαθήσω να το κάνω με τον τρόπο που μου υπέδειξες. Βέβαια, θα μου πάρει πολύ καιρό μέχρι να ανακαλύψω όλες τις δυνατότητες αυτού του προγράμματος. Είμαι άσχετη με αυτά, αλλά το παλεύω... (φαντάσου ακόμη δεν έχω βάλει μουσική), οπότε κάθε συμβουλή μου είναι πολύτιμη.
Θα μπω και στα μέιλ έννοια σου...
Καλοταξιδη κοπελα με το καναρινι φορεμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήνα ονειρευεσαι ετσι παντα.
την καληνυχτα μου
Καλημερούδια faraona μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι θα ονειρεύομαι καλή μου, αρκεί να με βοηθήσετε κι εσείς, όπως βλέπεις κρατώ στο χέρι το χαρτάκι και ψάχνω την οδό "Ονείρων 100"...
Καλώς ήρθες!
δεν ειναι που εχουν ομορφια τα μονοπατια,ειναι που εσυ εχεις αξια βηματα..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλως σε βρηκα
Φεγγαραγκαλιές μου, έλα να βαδίσουμε μαζί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς μου ήρθες!
Και στις Δαναΐδες τι θα πει ; Έχει κάτι να πει αυτό το νερό; Τίποτα δεν το σταματά ,πάντα βρίσκει τον τρόπο να περνά όλα του τα εμπόδια, να ταξιδεύει…
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καναρινί σου φόρεμα, από μαγική κλωστή και με γλυκό τραγούδι είναι φτιαγμένο. Γραφείς όμορφα ,καλό σου μηνά
Το νερό είναι ταξίδι, είναι προορισμό,
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι στιγμές και "αρώματα".
Είναι όσα θέλεις να δώσεις και να γευτείς.
Καλό ταξίδι καλή μου ....
Καλώς σε βρήκα
Μαγεία κρύβει το παιχνίδισμα των λέξεων.Όμορφος ο κόσμος σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα.
Σε ευχαριστώ κοπέλα με το καναρινί φόρεμα για την επίσκεψη και το ευγενικό σου σχόλιο στο μπλόγκ μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ μου σιδερά, το νερό μου δεν μπορεί να τα βάλει με την Νέμεσις που έχει ορίσει από τα πριν την τιμωρία για τις Δαναΐδες. Δεν μπορεί να φράξει τον "τετρημένον πίθον", μονάχα θα κελαρύζει "άπληστος πίθος επί των πολλά εσθιόντων". Επίσης καλό σου μήνα, και τον ασπασμό μου στον αρχηγό των δέντρων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου Αναστασία, θα σου στείλω απόψε λίγο από το νερό μου για να γευτείς την αλμύρα του καλοκαιριού στο στόμα σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς μου ήρθες!
Καλέ μου diage, πιότερο να παιχνιδίζω εγώ με δαύτες παρά αυτές μαζί μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης καλό σου μήνα, κι αναρωτιέμαι τι να σημαίνει άραγε το όνομα σου...
Κύριε Νίκο, εγώ σας ευχαριστώ...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλη σου μερα..τα λογια σου μου φεραν στο μυαλο το τραγουδι"σου φερα νερο στις χουφτες"..ομορφες σκεψεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφες εικόνες...όμορφα λόγια...
ΑπάντησηΔιαγραφή"... το μονοπάτι με περιμένει...", τρέχα να το περπατήσεις και να το απολαύσεις μέχρι το μεδούλι καλή μου....
Γλυκά φιλιά
Καλημερούδια καλή μου Κατερίνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήχμ... δεν κατάλαβα για ποιο τραγούδι μου λες, ίσως αν μου θύμιζες τον τραγουδιστή κάτι να 'βρισκα
Speranzeta μου καλή, δως μου εσύ "ελπίδα" κι εγώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήDolci bacini!!!
H ελπίδα βρίσκετε μόνο μέσα μας καλή μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα μας το φως, μέσα μας και το σκοτάδι...
Όλα στο χέρι μας...
Γλυκά φιλιά
Ναι σπεραντσούλα μου, δίκιο έχεις! Κι όπως λέει και ο φίλος μας ο Φίσερ: "Αισιόδοξος είναι ο άνθρωπος που βλέπει φως εκεί που δεν υπάρχει. Απαισιόδοξος είναι ο ανόητος που προσπαθεί να το σβήσει"
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια κατακόκκινη παπαρούνα από εμένα για 'σένα σήμερα!
Εγώ λοιπόν ανήκω σε αυτούς τους ανόητους που προσπαθούν να το σβήσουν εκεί που υπάρχει! Το παλεύω όμως πολύ σκληρά για να αλλάξω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαίρνω την παπαρούνα και δίνω νυχτολούλουδο...
ΌΧΙ σπεραντσούλα μου!!! Δεν συμφωνώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι παίρνω και το νυχτολούλουδο γιατί τα άτιμα μυρίζουν πανέμορφα και έχω καιρό να τα μυρίσω...
Βανέσσα, θέλω να σε πληροφορήσω πως οι επιλογές σου, εικαστικές και λογοτεχνικές, με έχουν ενθουσιάσει. Η προσπάθειά σου είναι εξαιρετικά πηγαία, "δροσερή" και πρωτότυπη. Από ότι έχω καταλάβει, ετοιμάζεις το πρώτο εκδοτικό σου εγχείρημα! Πολύ θα ήθελα να με ενημερώσεις λεπτομερέστερα γι΄αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένη κυρία Αμαλία Ηλιάδη, εμπνευσμένοι καθηγητές και συγγραφείς όπως εσείς μου μεταδώσατε την αγάπη σας για την τέχνη εικαστική και λογοτεχνική, και νιώθω ευγνώμων. Θα ήταν ιδιαίτερη χαρά μου να συζητούσαμε για το βιβλίο. Σας εκτιμώ πάντα...!
ΑπάντησηΔιαγραφή