Καλοκαίρι Μου

 ή αλλιώς, η Καναρινένια του Απρίλη

 

 

"Ετοιμάσου να σε πάρω..." είπε

— Α! Πώς και με θυμήθηκε;

"Έχω κάτι στο νου μου", είπε.

— Αλίμονο.

"Θα σε πάω κάπου που δεν πατάει χρόνος."

— Εντάξει, Ιούνη. Σε πίστεψα.

"Έλα, πριν σε προλάβει ο Ιούλης."

— Ο Ιούλης ξέρει δρόμους με σκιά από συκιές και νύχτες που δεν τελειώνουν.

"Κι εγώ μυρίζω γιασεμί και σκέφτηκα ότι απόψε σου πρέπει παρέα."

— Ο ένας μυρίζει γιασεμί. Ο άλλος υπόσχεται γιορτή. Κι εγώ... δε ζω παρά για τον Αύγουστο.

 

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Κι αν σε πήρε ο Ιούνης απ’ το χέρι,
κι αν σε φίλησ’ ο Ιούλης σιωπηλά,
έχω εκείνο που γεννιέται μες στ’ αστέρι,
έχω εκείνο που ποθείς παντοτινά.

 

----------------

Σε έναν κόσμο όπου ο ερωτισμός χάνεται — και γίνεται πορνεία, 

σε έναν κόσμο που τα αρσενικά γίνονται θηλυκά και τούμπαλιν, 

ας μου επιτραπεί να πω με λόγο ποιητικό:

 

Ο Αύγουστος, είναι γένος θηλυκού. 

Ο Αύγουστος είμαι εγώ. 

 

 

Υ.Γ.

Αυτό το τραγούδι το ερωτεύτηκα με το πρώτο άκουσμα.
Αυτό το τραγούδι το αξιώνω δικό μου.
Σα γενέθλιο δώρο, για το κεράκι που φέτος δεν έσβησα
και τα γενέθλια του φαυγαλέου Απρίλη που δε γιόρτασα.

 

Για εκείνη την Καναρινένια του 2008 —
τότε που ήταν ακόμη αθώα.
Μεγάλωσε. Έχασε την αθωότητά της.
Αλλά όχι και το κοκκινάδι της ζωής.
Όχι τη γνώση πως, κάθε αυγή, κάθε αύριο,
είναι μια ευκαιρία να ξαναγράψεις την ιστορία σου απ’ την αρχή.

Δεκαεπτά χρόνια μετά…
είμαι εδώ.
Και σας αγαπώ.
Όλους. Παρόντες και απόντες.
Είστε κομμάτια της ζωής μου —
κι όταν νιώθω λύπη ή χαρά,
θέλω να βρίσκομαι εδώ.
Με όλους εσάς.
Τους δικούς μου. Τους αγαπημένους.

  

 

 

 Μουσική επιλογή: Νίκος Πορτοκάλογλου ~ Είμ' ο δρόμος σου