Κι εσύ; Που χωράς μέσα σε όλα αυτά;
Βόλτα που πήγε(ς) - checked
Καφές που δεν ήπιε(ς) – not checked
Μήνυμα που δεν έστειλε(ς) – not checked
Φωτογραφία από παλιές στιγμές – checked
Τηλεφώνημα που είσαι σχεδόν σίγουρη πως είναι αυτός - checked
Φαντάσου τη σακούλα να γεμίζει με όσα- not checked- το μήνυμα που δεν έστειλες, τις λέξεις που δεν είπες, τα όνειρα που αλλιώς τα ονειρεύτηκες. Αυτά είναι τα πράγματα που μένουν έξω από τη ζωή σου, παλιά ξεχασμένα απορρίμματα σκέψης και συναισθημάτων.
Η μεγάλη μαύρη σακούλα. Μέσα της έχεις ακουμπήσει ό,τι - checked - σαν υπενθύμιση πως κάποιος (ή κάτι) σε έχει νοιαστεί, φιλήσει, ιδρώσει. Μέσα το κυπαρισσί φανελάκι του από τις παλιές στιγμές – ένα κομμάτι παρελθόντος που κουβαλάς ζωντανό.
Όσο μεγαλώνει η σακούλα, τόσο περισσότερα -not checked- στοιβάζονται μέσα: τα όνειρα που άφησες ατάραχα. Μα τα -checked- πράγματα – αυτός ο καφές που ετοιμάζεις πρωί-πρωί, η φωτογραφία του να σου χαμογελά, ό,τι κρατάμε ζωντανό, ό,τι θυμόμαστε ή χρησιμοποιούμε καθημερινά - είναι οι μικρές άγκυρες που κρατούν τη μνήμη από το να καταρρεύσει πλήρως.
Κι έτσι η σακούλα, η “μεγάλη μαύρη σακούλα” -προχωρά μαζί μας. Στο τέλος, μένει η ερώτηση: πόσα ακόμα “not checked” θα χωρέσει πριν σκιστεί; Εσύ; Τι θα έβαζες μέσα σε αυτήν τη σακούλα;
Μουσική επιλογή: Τρύπες ~ Δε χωράς πουθενά
Πικρόχολες σκέψεις, δύσκολα βιώματα, αναπάντητα ερωτήματα. Μια θλίψη γεμάτη "γιατί" και μαραμένα όνειρα, που έμειναν στη μέση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω και εύχομαι ο νέος προορισμός να είναι πιο καθαρός, με περισσότερες ανάσες και διάθεση.
Τις ευχές μου, καλή μου φίλη για κάθε τι καλύτερο.
Giannis Pit,
Διαγραφήσε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου, φίλε μου. Τα διάβασα και ένιωσα ότι με βλέπεις – κι αυτό έχει αξία. Δεν είναι εύκολο να μιλήσεις για αυτά που σκέφτεσαι, είτε σε βαραίνουν είτε όχι, ούτε να τα βάλεις σε τάξη. Και μερικές φορές επάνω στη γραφή διατυπώνεται κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που είχες ως σκέψη ή ως συναίσθημα, και είναι μια μικρή αποκάλυψη ακόμη και για εσένα τον ίδιο. Σου έχει τύχει; Εμένα πολλές φορές.
Να είσαι καλά επιθυμώ. Εύχομαι να συναντιόμαστε αληθινά, χωρίς προσποιήσεις. Μόνο με αυτό που είμαστε. Καλημερένια!
Οιμικρες αγκυρες κρατουν
ΑπάντησηΔιαγραφήστην μνημη μας ολα εκεινα που ζησαμε
απο τις θαλασσες που μας διασχισαμε
και τα λιμανια που αγκυροβολησαμε
---------------
απο την σακουλα δεν πεταμε τιποτα
βαζουμε το χερι και τραβαμε τις θυμησες
----------------
ναξερες ποσα not checked
καιδεν εχω τοσο μεγαλη σακουλα
-----------
τοτραγουδιδενμουαρεσεκαθολου
-------------
εδω υπαρχουν ολα
Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας- Το δωμάτιο
Velvet,
ΑπάντησηΔιαγραφήτοτραγουδιδενμουαρεσεκαθολου
-------------
πόσο μου άρεσε που ήσουν ειλικρινής. Αυτό, να ξέρεις, σε κάνει ακόμα πιο συμπαθητικό -και ναι, με έκανες να γελάσω!
Δίκιο έχεις. Από τη σακούλα δεν πετάμε τίποτα. Μερικές φορές, όταν βάζεις το χέρι και τραβάς τις αναμνήσεις, πιάνεις κι εκείνα τα μικρά κομμάτια που... όχι ότι δεν ήξερες πως είχαν μείνει πίσω, αλλά να… πώς να τα βάλεις ξανά πίσω; Όλα εκεί, περιμένουν τη στιγμή τους για να βγουν ξανά. Και κάπως έτσι, γίνονται κομμάτι της ιστορίας μας.
Δε θυμάμαι να έχω ακούσει το συγκεκριμένο τραγούδι των "Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας- Το δωμάτιο", αλλά κάπως γίνεται κάθε φορά και με τις μουσικές σου επιλογές είσαι εύστοχος. Σε ευχαριστώ. Και μιας και μιλάμε για τραγούδια σου στέλνω το τραγούδι της ημέρας: "Λαυρέντης Μαχαιρίτσας – Μια μέλισσα τον Αύγουστο". Κατά το "εκτός τόπου και χρόνου" το συγκεκριμένο είναι "εκτός χρόνου" (δλδ εποχής) αλλά εντός τόπου (του μέσα μου).
Καλημερένια V!