Πήρε το γιο τους και πήγανε στο Δουκάτο του. Ήταν βέβαιο πως κάποτε θα ερχόταν αυτή η μέρα. Πάνε κοντά έξι χρόνια. Τη ρώτησε για τέταρτη εάν όχι πέμπτη φορά εάν θα πήγαινε μαζί τους, η απάντηση παρέμεινε αρνητική. Φεύγοντας υποσχέθηκε στο μωρό τους πως όταν μεγαλώσει θα τον έπαιρνε μαζί. Το μωρό τους που χρόνισε πια κι ήταν ακόμη "το μωρό". Την ώρα που το είπε ήταν σαν να συνέβη ένα fast forward στη στιγμή που τους έβλεπε και τους τρεις να φεύγουν κι εκείνη πίσω να κλείνει την πόρτα. Φίλησε τον μικρό κι ύστερα έψαχνε τα χείλη της. Επανήλθε. Το μωρό κατάλαβε. Το μωρό φώναζε μα-μάαα, μα- μάαα, σαν να έλεγε Εεε πού πάτε ρε 'σεις!
Θα λείψουν για λίγες ημέρες, τόσες ώστε να φέρει το σπίτι βόλτα κι όταν ξανάρθουν θα είναι σα να μη μπήκε σειρά ποτέ. Θα τη ρωτήσει για τις ημέρες μακρυά τους. Ξέρει πως δε θα ήθελε να ακούσει κάτι που θα μπορούσε να φανταστεί με ευκολία. Τι να του πει; Για τον αιώνιο εραστή του καλοκαιριού; Αφού δε ήταν fan της κοπέλας με το καναρινί φόρεμα. Κι εκείνη δεν ήταν άλλη από αυτή.
Θα γυρίσει και θα θέλει έρωτα. Όπως οι εραστές.
Μουσική επιλογή: Γιάννης Αγγελάκας - Νίκος Βελιώτης ~ Όπως ξυπνούν οι εραστές
Το καλοκαιρι οι κοπελες φορουν λευκα φορεματα
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τον ηλιολουστο εραστη
Το φθινωπορο καναρινενιο για τον αγαπημενο τους
Το χειμωνα δεν κανουν ερωτα
Την ανοιξη δεν ξερω
Αχ αυτοί η ηλίανθοι με το καναρινί τους χρώμα θυμίζουν τους εραστές του καλοκαιρού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο καλοκαιράκι κοπέλα με το καναρινί φόρεμα ...😊
Velvet,
ΑπάντησηΔιαγραφήτην άνοιξη φέρουν αρώματα,
μου αρέσει η ποιητική σου σκέψη!
Ζεστές καλησπέρες, V!
Σμαραγδάκι- Ρούλα,
ΑπάντησηΔιαγραφήείσαι πολύ δική μου, με νιώθεις!
Καλό καλοκαιράκι Σμαραγδάκι μου!
Να μιλήσει για τα χρώματα των δειλινών που βάφουν απαλά την ψυχή καθώς εκείνη κατηφορίζει τον μεγάλο πέτρινο δρόμο λουσμένη το άρωμα των γιασεμιών, να μιλήσει για την ανάγκη του ήχου των παιδικών βημάτων στην ξύλινη σκάλα, για τα όνειρα που αφήνουν κάτι ανεκπλήρωτο πίσω τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι εραστές βρίσκουν πάντοτε τον δρόμο τους κι όταν βγαίνουν στον προσκήνιο αλλάζουν πάντοτε τους όρους του παιχνιδιού...
Ιωάννης Τ.,
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντοτε με ηρεμεί ο λόγος σου. Μονάχα να προσθέσω κάτι στον επίλογο. Νομίζω πως το παιχνίδι και οι όροι του δεν αλλάζουν ποτέ, είμαστε εμείς που τους ξεχνάμε λόγω αποχής, σαν κάνεις να πλησιάσεις και πιάσεις τα ζάρια στα χέρια σου η μνήμη επανέρχεται πεντακάθαρη.
🌸🌸Πέρασα να σου ευχηθώ καλές γιορτές με υγεία και όλα τα καλά στο σπίτι σου🌸🌸
ΑπάντησηΔιαγραφή..να μαι και εγώ..
ΑπάντησηΔιαγραφήJK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα βρίσκεσαι καλά, καλό καλοκαίρι!
koulpa,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς τον! :)