Σάββατο, Ιουλίου 10, 2021

Αιώνιος Εραστής Του Καλοκαιριού

 

Πήρε το γιο τους και πήγανε στο Δουκάτο του. Ήταν βέβαιο πως κάποτε θα ερχόταν αυτή η μέρα. Πάνε κοντά έξι χρόνια. Τη ρώτησε για τέταρτη εάν όχι πέμπτη φορά εάν θα πήγαινε μαζί τους, η απάντηση παρέμεινε αρνητική. Φεύγοντας υποσχέθηκε στο μωρό τους πως όταν μεγαλώσει θα τον έπαιρνε μαζί. Το μωρό τους που χρόνισε πια κι ήταν ακόμη "το μωρό". Την ώρα που το είπε ήταν σαν να συνέβη ένα fast forward στη στιγμή που τους έβλεπε και τους τρεις να φεύγουν κι εκείνη πίσω να κλείνει την πόρτα. Φίλησε τον μικρό κι ύστερα έψαχνε τα χείλη της. Επανήλθε. Το μωρό κατάλαβε. Το μωρό φώναζε μα-μάαα, μα- μάαα, σαν να έλεγε Εεε πού πάτε ρε 'σεις! 

Θα λείψουν για λίγες ημέρες, τόσες ώστε να φέρει το σπίτι βόλτα κι όταν ξανάρθουν θα είναι σα να μη μπήκε σειρά ποτέ. Θα τη ρωτήσει για τις ημέρες μακρυά τους. Ξέρει πως δε θα ήθελε να ακούσει κάτι που θα μπορούσε να φανταστεί με ευκολία. Τι να του πει; Για τον αιώνιο εραστή του καλοκαιριού; Αφού δε ήταν fan της κοπέλας με το καναρινί φόρεμα. Κι εκείνη δεν ήταν άλλη από αυτή.

Θα γυρίσει και θα θέλει έρωτα. Όπως οι εραστές.

 

Μουσική επιλογή: Γιάννης Αγγελάκας - Νίκος Βελιώτης ~ Όπως ξυπνούν οι εραστές

10 σχόλια:

  1. Το καλοκαιρι οι κοπελες φορουν λευκα φορεματα
    για τον ηλιολουστο εραστη
    Το φθινωπορο καναρινενιο για τον αγαπημενο τους
    Το χειμωνα δεν κανουν ερωτα
    Την ανοιξη δεν ξερω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ αυτοί η ηλίανθοι με το καναρινί τους χρώμα θυμίζουν τους εραστές του καλοκαιρού...
    Καλο καλοκαιράκι κοπέλα με το καναρινί φόρεμα ...😊

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Velvet,

    την άνοιξη φέρουν αρώματα,
    μου αρέσει η ποιητική σου σκέψη!

    Ζεστές καλησπέρες, V!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σμαραγδάκι- Ρούλα,

    είσαι πολύ δική μου, με νιώθεις!
    Καλό καλοκαιράκι Σμαραγδάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να μιλήσει για τα χρώματα των δειλινών που βάφουν απαλά την ψυχή καθώς εκείνη κατηφορίζει τον μεγάλο πέτρινο δρόμο λουσμένη το άρωμα των γιασεμιών, να μιλήσει για την ανάγκη του ήχου των παιδικών βημάτων στην ξύλινη σκάλα, για τα όνειρα που αφήνουν κάτι ανεκπλήρωτο πίσω τους.
    Οι εραστές βρίσκουν πάντοτε τον δρόμο τους κι όταν βγαίνουν στον προσκήνιο αλλάζουν πάντοτε τους όρους του παιχνιδιού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ιωάννης Τ.,

    πάντοτε με ηρεμεί ο λόγος σου. Μονάχα να προσθέσω κάτι στον επίλογο. Νομίζω πως το παιχνίδι και οι όροι του δεν αλλάζουν ποτέ, είμαστε εμείς που τους ξεχνάμε λόγω αποχής, σαν κάνεις να πλησιάσεις και πιάσεις τα ζάρια στα χέρια σου η μνήμη επανέρχεται πεντακάθαρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. 🌸🌸Πέρασα να σου ευχηθώ καλές γιορτές με υγεία και όλα τα καλά στο σπίτι σου🌸🌸

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κάθε που στάζει ροδόνερο ανθίζει το γιασεμί μου...