Τη Μοίρα τη γνώρισα κάπου δύο χρόνια πριν. Μου συστήθηκε ένα βράδυ. Το βράδυ της δεκάτης ενάτης Ιανουαρίου. Είχε την πλάτη της γυρισμένη και απ' όσο θυμάμαι φορούσε κάτι στο λαιμό. Κάτι μου είπε για μια καρφίτσα κι ύστερα βιαζόταν να φύγει μη τύχει και γυρίσει ο κύριος στο σπίτι και δεν τη βρει εκεί. Κατάλαβα. Δεν τη ρώτησα τίποτε, άλλωστε βιαζόταν. Εξάλλου δεν το έχω συνήθειο να ρωτώ. Άλλοτε τη φέρνω εγώ στο νου μου, κάποτε-κάποτε έρχεται από μόνη της. Μου αφήνει δυο - τρεις κουβέντες, ύστερα φεύγει ξανά. Πολύ το θέλω εκεί που ψήνω τον καφέ μου το πρωί, προτού προλάβουν και ξυπνήσουν τα αγόρια, να λέγαμε δυο κουβέντες ακόμη.
Πέρασε καιρός δίχως να γυμνάσω τους συγγραφικούς μου μυς. Εδώ να είμαστε να τα λέμε...
Μουσική επένδυση: Τα παλιά παιχνίδια ~ Αγγελική Μισαηλίδου
Ούτε και εγώ έχω το συνήθειο να ρωτώ Καναρίνι μου και αφήνω την "Μοίρα" να κανει εκείνο που θέλει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά να περάσεις άμορφες γιορτές!!!
Σμαραγδένια μου, πολύ χαίρομαι που σε βλέπω! Καλά Χριστούγεννα με υγεία, αγάπη, και ναι, όμορφες στιγμές αγαπημένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήkanariri mou ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή❤Ειχα πολύ καιρό να περάσω απο την αγαπημένη μπλοκογειτονιά μας.Ειδα φως και είπα ν αφησω ευχες για ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με υγεία στο σπιτικο σου.❤
ΑπάντησηΔιαγραφήkoulpa,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είσαι καλά!
JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα περνάς. Καλή χρονιά με υγεία! Τα υπόλοιπα με λίγη προσπάθεια ίσως και να έρχονται.