Λόγος ερ((ω))τικός _ Πνιχτός

Να μου πεις - να σου πω - να βρούμε χρόνο - τα ψάρια πότε θα τα τηγανίσω; / Το λάδι καίει - μην ξεχάσεις, οι πατάτες μου αρέσουν τραγανές - τα καλτσάκια μου - δεν βρίσκω τα καλτσάκια μου τέσσερις μήνες μετά - Κι ένα πουκάμισο λιλά έχω εντοπίσει στο μυαλό μου - πού άραγε να βρίσκεται κι αυτό;

Να φας - να φάω - δεν υπάρχει καιρός να στρώσω το τραπεζομάντηλο - σε πειράζει αυτήν την φορά να μην μαζέψω εγώ τα ψίχουλα; / Ποιός άνοιξε πάλι το παράθυρο της κατάθλιψης; - φέρτε μου λιβάνι να ξορκίσω αυτόν τον δαίμονα -  στα δελτάρια φυτεύουν κάλυκες ωσάν βολβούς στα κεφάλια των ανυποψίαστων υποψιασμένων. 

Το γιαουρτάκι θα το φας; - όχι αυτήν την απομίμηση με τη γεύση μπανάνα και τα σοκο-crisps - το άλλο, λέω - θα το φας; - το αγελαδινό. / Φέρτο κατά ’δώ - να εκτοπιστεί κατά εκεί στης Φατιμά, της Αϊσέ, της Ναζιρέ και του Ονούρ άμα λάχει - Άσε τους να κάνουν μούρη. / Τους δικούς μας ποιός  τους παραγκώνισε; - Ρατσίστρια, εγώ; - Όχι.

Όχι, για πες - πες - Έχεις δει τα σημερινά κούτσικα - ααα μπα, σε ξενίζει η λέξη; - γιατί; - εσύ κούτσικος δεν υπήρξες; - Υπήρξες! Μονάχα που εσύ στα παιχνίδια σου δεν έπαιζες αυτές τις μεταγλωττισμένες αηδίες. / Πεντόβολα - κρυφτό - κι όλων των ειδών τα φρούτα: μήλα και λεμόνια - κι άμα βαριόσουν κι ήθελες να αγγίξεις λίγο παραπάνω το κορίτσι σου - ’κείνο που ’κανε την καρδιά σου να πεταρίζει -  έπαιζες  και τ’ άλλο -  περνά, περνά η μέλισσα με τα μελισσόπουλα.

Να παίξουμε θέατρο λέει μια μικρή - πες μας να αρχίσουμε με κάτι - αρχίζω κι εγώ με όρεξη να λέω - σήμερα στάση στο μονοπάτι του “θυμού - εκτόνωση - κι αρχίζουν οι μικρές έναν οικτρό μιμητισμό μιας υστερικής τουρκάλας, μεξικάνας και δεν έχει σταματημό - θα πήρε το μάτι τους - τις προάλλες - σε ’κείνο το καταθλιπτικό κουτί - και δεν μου φταίει η τουρκάλα, η σπανιόλα, η μεξικάνα, - η μεταγλωττισμένη υποκριτική της μου φταίει - κάνω sconto (=έκπτωση) στην αισθητική - πόσο sconto πια;  

Να σου χαϊδέψω το κεφάλι - να μου χαϊδέψεις τα μαλλιά - ν’ αφήσω στον λαιμό σου ένα τραβηχτό φιλί - ν’ αφήσεις στα χείλη μου ένα από το ίδιο - αλλά υγρό.  / Έτοιμη η μπουγάδα στο πλυντήριο - στάσου ν’ απλώσω δυο λεπτά. / Το σπίτι μύρισε καμένο λάδι - άφησες πάλι να καούν οι πατάτες - εγώ δεν σου ’πα αυτό - σου είπα να ’ναι τραγανές.

«Σε καίω πολύ»; / Με καις.

/ ουφ /

«Κάψα μου».

- Μου

-μου

- Ω

-ω

- Σσσς

-σσς

…

[[ ο πνιγμός στον έρωτα έρχεται και καθίζει μετά το ((ω)) και ασφυκτιά στο σίγμα τελικό του λόγου ]]

Μουσική επιλογή: JT Coldfire ~ She's Crazy