Καλοσύνη της καρδιάς

Εάν θέλεις να με πονέσεις,
όταν σου ζητήσω ένα τσιγάρο
εσύ
να μου δώσεις δύο.
Τότε θα νιώσω πολύ ελάχιστη εμπρός σου...

Μουσική επιλογή: Gustavo Santaolalla ~ De Usuahia a la Quiaca

Μόλις χθες...

Είπα θα ανέβω στα γύρω βουνά. Είπα θα ιππεύσω ένα άλογο στα περτουλιώτικα λιβάδια. Έτσι είπα κι έτσι έκανα. Να τρέχεις, να μην φοβάσαι... τον κόσμο στο σύνολό του και το μόνο που νιώθεις να είναι ο κρύος αέρας, η δροσιά του υψόμετρου που κάνει το δέρμα σου να ριγεί. Είμαι ζωντανή. Είμαι ελεύθερη.

Σήμερα είναι μια άλλη μέρα. Νιώθω φυλακισμένη μέσα σε κάτι που λέγεται μυαλό και 'κείνο το άλλο που λέγεται κόσμος. 

Μόλις χθες, όμως 

ήμουν η γυναίκα με το άλογο...

Και κανείς δεν μπορεί να μου στερήσει το χθες. 

Όπως κανείς δεν μπορεί να με σταματήσει 

από το να πάρω το χθες και να γίνει αύριο. 

Μουσική επιλογή: Sharon Isbin ~ Asturias

Έχω μαζέψει κάτι ψιλά...

 Όπως τότε που ήμασταν μικρά. Με υπομονή μαζεύαμε τα μεταλίκια και τα φυλάγαμε σε τενεκεδάκια από τσίγκο. Όταν, κάπου-κάπου, τύχαινε να διαβούμε τον δρόμο από την πλευρά της βιτρίνας, πούθε τα μάτια να ξεκολλήσουν; Κι η μάνα, μας τραβούσε από το χέρι. Πίσω στο σπίτι μετρούσαμε τα κέρματα στα κρυφά, μην τύχει και κανένα μάτι ανακαλύψει πού κρύβαμε τον θησαυρό μας. Τα μετρούσαμε και τα ξαναμετρούσαμε, λες και επρόκειτο να πολλαπλασιαστούν και βγει κατά το μέτρημα παραπανίσιος ο λογαριασμός.

Στα αυτιά μου ακόμη ηχεί εκείνο το τρενάκι που σέρναμε επάνω στις ράγες μ' ένα κίτρινο ξεφτισμένο κορδονάκι. Ποτέ κανείς δεν μαρτύρησε ποιος χάλασε τον μηχανισμό κι αναγκαζόμαστε έτσι,  μ' αυτόν τον τρόπο, να το σέρνουμε. Και πότε-πότε, στα όνειρά μου, με ονειρεύομαι κοριτσάκι να φορώ εκείνη την κόκκινη στέκα που δεν έλεγα με τίποτα να βγάλω από το κεφάλι μου.

Έτσι κι εγώ. Σ' ένα σανίδι πολυκαιρισμένο, ξεχαρβαλωμένο από την φθορά έχω κρύψει το παιδικό τσίγκινο τενεκεδάκι.

Έχω μαζέψει κάτι ψιλά που από πάντα ήθελα να ξοδέψω.

υ.γ. Προς μεγάλη μου απογοήτευση συνειδητοποίησα πως τον προηγούμενο χρόνο είχα διαβάσει όλο κι όλο δυο βιβλία κι αυτά στο τελείωμά τους, τα παράτησα, μη ανεγνωσμένα. Φέτος, έβαλα στοίχημα με τον εαυτό μου τουλάχιστον ένα κάθε μήνα. Νομίζω πως μες την πληθώρα των 30-1 ημερών μου αξίζει μια μικρή πολυτέλεια χρόνου να την αφιερώνω προς προσωπική μου τέρψη. Στην Πολιτεία Μποέμικη, αισίως βρίσκομαι στο δεύτερο βιβλίο. Ο κύκλος ολοκληρώνεται τον επόμενο Αύγουστο. Θα χαρώ να μου λέτε την γνώμη σας για το εκάστοτε βιβλίο ή τον συγγραφέα, εάν έχει πέσει στα χέρια σας, αλλά και τις δικές σας προτάσεις - συστάσεις! 

Μουσική επιλογή: Angelo Branduardi ~ Alla fiera dell' est

Η ρόκα και το αδράχτι... που πήγε η Κλωθώ;

-Ομόρφυνες!

-Μεγάλωσα…

-Στα μάτια σου, όμως, η ίδια πάντοτε θλίψη.

-Ναι. 

-Γιατί; Κάτι λείπει. Τι; 

-Αγκαλιά. Βαθιά. Να μη βγω από εκεί. Ντρέπομαι. Θυμώνω. Θέλω. Δεν. Δεν όμως. Δεν μου φτάνουν. Πόσο κοστίζει μια αγκαλιά; Για πες μου κι εσύ που σου βρίσκεται σε πλεόνασμα. Πόσο κοστίζει μια αγκαλιά; Σπατάλες έκανα. Απερίσκεπτα. Στο δόσιμο. 

-Μεγάλωσες!
-Ομόρφυνα…
-Πράγματι!
-Δεν κοιτάς σωστά.
-Ορίστε;
-Ανόητε επιδερμικέ, στο μέσα...



«Τα κενά ντενεκέδια κάνουν θόρυβο.
Να μην ξεχνώ να τα γεμώνω  με λάδι,
γιατί με ξεκουφαίνουν».

Μουσική επιλογή: Eddie  Vedder ~ 1) Can't keep

2) Skipping

3) Longing to belong