Σάββατο, Ιουνίου 28, 2025

Καλοκαίρι Μου

 ή αλλιώς, η Καναρινένια του Απρίλη
 
 
"Ετοιμάσου να σε πάρω..." είπε

— Α! Πώς και με θυμήθηκε;

"Έχω κάτι στο νου μου", είπε.

— Αλίμονο.

"Θα σε πάω κάπου που δεν πατάει χρόνος."

— Εντάξει, Ιούνη. Σε πίστεψα.

"Έλα, πριν σε προλάβει ο Ιούλης."

— Ο Ιούλης ξέρει δρόμους με σκιά από συκιές και νύχτες που δεν τελειώνουν.

"Κι εγώ μυρίζω γιασεμί και σκέφτηκα ότι απόψε σου πρέπει παρέα."

— Ο ένας μυρίζει γιασεμί. Ο άλλος υπόσχεται γιορτή. Κι εγώ... δε ζω παρά για τον Αύγουστο.

 

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Κι αν σε πήρε ο Ιούνης απ’ το χέρι,
κι αν σε φίλησ’ ο Ιούλης σιωπηλά,
έχω εκείνο που γεννιέται μες στ’ αστέρι,
έχω εκείνο που ποθείς παντοτινά.

 
----------------
Σε έναν κόσμο όπου ο ερωτισμός χάνεται — και γίνεται πορνεία, 
σε έναν κόσμο που τα αρσενικά γίνονται θηλυκά και τούμπαλιν, 
ας μου επιτραπεί να πω με λόγο ποιητικό:
 
Ο Αύγουστος, είναι γένος θηλυκού. 
Ο Αύγουστος είμαι εγώ
 
 
Υ.Γ.

Αυτό το τραγούδι το ερωτεύτηκα με το πρώτο άκουσμα.
Αυτό το τραγούδι το αξιώνω δικό μου.
Σα γενέθλιο δώρο, για το κεράκι που φέτος δεν έσβησα
και τα γενέθλια του φαυγαλέου Απρίλη που δε γιόρτασα.

 

Για εκείνη την Καναρινένια του 2008 —
τότε που ήταν ακόμη αθώα.
Μεγάλωσε. Έχασε την αθωότητά της.
Αλλά όχι και το κοκκινάδι της ζωής.
Όχι τη γνώση πως, κάθε αυγή, κάθε αύριο,
είναι μια ευκαιρία να ξαναγράψεις την ιστορία σου απ’ την αρχή.

Δεκαεπτά χρόνια μετά…
είμαι εδώ.
Και σας αγαπώ.
Όλους. Παρόντες και απόντες.
Είστε κομμάτια της ζωής μου —
κι όταν νιώθω λύπη ή χαρά,
θέλω να βρίσκομαι εδώ.
Με όλους εσάς.
Τους δικούς μου. Τους αγαπημένους.

  
 
 
 Μουσική επιλογή: Νίκος Πορτοκάλογλου ~ Είμ' ο δρόμος σου

Παρασκευή, Απριλίου 25, 2025

Όταν Όλα Έχουν θέση - Εσύ Πού Είσαι;

Κι εσύ; Που χωράς μέσα σε όλα αυτά; 


Βόλτα που πήγε(ς) - checked 

Καφές που δεν ήπιε(ς) – not checked  

    Μήνυμα που δεν έστειλε(ς) – not checked

    Φωτογραφία από παλιές στιγμές – checked

    Τηλεφώνημα που είσαι σχεδόν σίγουρη πως είναι αυτός - checked

Φαντάσου τη σακούλα να γεμίζει με όσα- not checked- το μήνυμα που δεν έστειλες, τις λέξεις που δεν είπες,  τα όνειρα που αλλιώς τα ονειρεύτηκες. Αυτά είναι τα πράγματα που μένουν έξω από τη ζωή σου, παλιά ξεχασμένα απορρίμματα σκέψης και συναισθημάτων.

Η μεγάλη μαύρη σακούλα. Μέσα της έχεις ακουμπήσει ό,τι - checked -  σαν υπενθύμιση πως κάποιος (ή κάτι) σε έχει νοιαστεί, φιλήσει, ιδρώσει. Μέσα το κυπαρισσί φανελάκι του από τις παλιές στιγμές – ένα κομμάτι παρελθόντος που κουβαλάς ζωντανό.

Όσο μεγαλώνει η σακούλα, τόσο περισσότερα -not checked- στοιβάζονται μέσα: τα όνειρα που άφησες ατάραχα. Μα τα -checked- πράγματα – αυτός ο  καφές που ετοιμάζεις πρωί-πρωί, η φωτογραφία του να σου χαμογελά, ό,τι κρατάμε ζωντανό, ό,τι θυμόμαστε ή χρησιμοποιούμε καθημερινά - είναι οι μικρές άγκυρες που κρατούν τη μνήμη από το να καταρρεύσει πλήρως.

Κι έτσι η σακούλα, η “μεγάλη μαύρη σακούλα” -προχωρά μαζί μας. Στο τέλος, μένει η ερώτηση: πόσα ακόμα “not checked” θα χωρέσει πριν σκιστεί; Εσύ; Τι θα έβαζες μέσα σε αυτήν τη σακούλα;

 Μουσική επιλογή: Τρύπες ~ Δε χωράς πουθενά

Σάββατο, Μαρτίου 29, 2025

Μ' αγαπά


και περισσεύει κι ένα!
 

 
Γιατί να ντύνεις τις σκέψεις με σύννεφα, 
όταν μπορείς να τις λούσεις με φως;
 
Μουσική επιλογή:Ελεωνόρα Ζουγανέλη - Το τραγούδι της άνοιξης

Τετάρτη, Μαρτίου 05, 2025

Όχι, Ναι.

-Μπορούμε να αγαπούμε όσους δε μας αγαπούν;  
-Γιατί όχι; Ναι.
-Και είναι αγάπη;
-Τι άλλο θα μπορούσε να είναι;
-Συμπάθεια; Συγκίνηση; Ενθουσιασμός; Συμπόνοια; Ταύτιση; ...
-Και δεν είναι αυτά αγάπη;
-Όχι.
-Και τί είναι;
-Συμπάθεια. Συγκίνηση. Ενθουσιασμός. Συμπόνοια. Ταύτιση. ...
-Και τί είναι η αγάπη;
-Μπορώ μόνο να σκεφτώ πρόσωπα και όχι λέξεις...

...όπου το συναίσθημα υπήρξε αμοιβαίο. 

ΥΓ. Η άνοιξη, γενέθλια εποχή, ξυπνά μέσα μου τρυφερά συναισθήματα.

ΥΓ.2 Να ερωτεύομαι, να ερωτεύεσαι, να γελώ, να γελάς, να ζεις, να ζω, να ζούμε!

ΥΓ.3 Και πόσο μου αρέσουν τα λουλούδια.  

Μουσική επιλογή: Bob Dylan ~ Just Like a Woma


ΥΓ.4 ((Σσσς... But she breaks just like a little girl))

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 09, 2024

Και τελικά;

 
 
 
 
Και τελικά, το ότι θέλεις να ξαναζήσεις εκείνο το συναίσθημα είναι αξιολύπητο ή είναι δείγμα πως μία φλεβίτσα ακόμη πάλλεται και προσπαθεί να κρατήσει την καρδιά σου ζωντανή;
 

 
 
 Μουσική επιλογή: Μαργαρίτα Ζορμπαλά ~ Μεθυσμένο κορίτσι