ολοστρόγγυλα

μπορεί να μην είμαι πολλά, μπορεί να μην... (δε ξέρω κι εγώ τι)
όμως
όμως είμαι η μαμά σου
κι όταν γραπώνεσαι επάνω μου, τυλίγοντας τα χεράκια σου γύρω από το λαιμό μου τρομαγμένος 
εκείνο το τίποτα που είμαι, γίνεται τα πάντα.

Και τότε μου κόβεται η ανάσα.

υ.γ.1  μπροστά από το μηδέν προστέθηκε το τρία κι έτσι έγιναν ολοστρόγυλλα
υ.γ.2 πώς περνούν έτσι τα χρόνια...
υ.γ.3 κάμποσους μήνες και κάτι ημέρες σου συλαβίζω τη λέξη σ' αγαπώ, τη μέρα εκείνη που δε θα το ακούσεις, θα μου έχει κοπεί η ανάσα
υ.γ.4 σ ' α γ α π ώ αλεπουδάκι μου

Μουσική επιλογή: Zaz ~ Sous le ciel de Paris