«...σαν τη συκιά τον Αύγουστο που βρίσκεται σε οργασμό» συνήθιζε να μου λέει εκείνες τις ημέρες, έλα όμως
που εγώ ούτε ν' ακούσω να βάλω στο στόμα μου σύκο. Το πρώτο κιόλας βράδυ
κατεβήκαμε ένα απόκρημνο μονοπάτι για να φτάσουμε σε μια βραχώδη παραλία. Στο
διάβα μας μια ξεροσυκιά.
Με διαβεβαίωσε:
-Μμμμ, καλύτερο κι από αγριοφράουλα. Άνοιξέ μου τώρα το στόμα σου.
Τις
επόμενες ημέρες έγινα κλέφτρα για χάρη του, δίχως να το ζητήσει.
Τέντωνα το κορμί μου να φτάσω κι εκείνο και το άλλο... είχα μάθει πια να
ξεχωρίζω τα καλά. Όλα για εκείνον, να 'χει να φχαριστιέται κάτι
μεσημέρια ανάπαυλας και κάτι ήσυχα βράδια, άδεια από εξόδους, γεμάτα από
αέρηδες και τρυφερά κουρνιάσματα.
Πίσω στην άσφαλτο της πόλης
μια χάρτινη σακούλα γέμισε από σύκα της λαϊκής.
-Αν δεν είναι κλεμμένο το σύκο δεν είναι νόστιμο, είπε και δεν είχε άδικο.
Ο ήλιος τον Αύγουστο καρπώθηκε τον τίτλο που σου έδωσα. Δούκας.
Μουσική επιλογή: Pink Martini ~ Omide Zendegani