photo by: Fausto Podavini
Γεννήθηκα στην εποχή του χαλκού
τώρα, δεν με θυμάται πια κανένας.
σκεπάσαν τους βωμούς μου δάφνες και φρύγανα.
Πικραμύγδαλο, συ έρωτά μου,
ήπια τρία βαρέλια ρετσίνα στην Δόμνα χτες
για να ξεχάσω
ρούφηξα τον Αλιάκμονα, το σφοδρό Βαρδάρη
οι λιμναίοι οικισμοί της Θεσσαλίας
μείναν ξεροί για χάρη σου.
Περιμένω τρεις χιλιάδες χρόνια να πεθάνω
αδύναμος να αποσυντεθώ, τόσο που σ' αγαπώ.
Κωστής Μοσκώφ
Μουσική επιλογή: Θοδωρής Κοτονιάς ~ Τα κλειδιά