Κι ήταν ακριβώς αυτή η πρώτη εικόνα που του ερχόταν στο νου όταν συλλάβιζε το όνομά της. Η εικόνα με τις καροτί, αναμαλλιασμένες από τον ύπνο, μπούκλες της και το σμαραγδένιο μονοπάτι των ματιών της.
Ήταν ένα άγουρο ακόμη θηλυκό, κι αυτό τον συγκλόνιζε. Ήταν ένα θηλυκό ακατέργαστο κι άγριο. Αλλιώτικο από εκείνα τα ξεβγαλμένα της μεγαλούπολης. Από εκείνα με τα έντονα φτιασιδωμένα πρόσωπα και τα στενά μικροσκοπικά ρούχα, με τα ψηλοτάκουνα και τα στιλιζαρισμένα μαλλιά. Δε λέω, ήταν και η Laoise προκλητική, αλλά μ’ έναν ολότελα διαφορετικό τρόπο. Προκλητική, μες την αθωότητά της. Αθώα προκλητική, ή αν αλλιώς το θες, προκλητικά αθώα.
Ζωντανή και φρέσκια. Το γέλιο της σε γαργαλούσε να γελάσεις μαζί της. Η χαρά της παρέσερνε και τη δική σου να δραπετεύσει από το σκοτεινό υπόγειό της. Αλλά είχε κι ένα πείσμα Θεέ μου. «Αμάν αυτό το πείσμα σου κυρά μου» της φώναζε καμιά φορά η Φιλίτσα σαν αγανακτούσε. Τη μια μέρα φορούσε φαρδιά φορέματα με μοτίβα λουλουδιών και την άλλη καρό φουστάνια. Περπατούσε ξυπόλητη, ή πότε-πότε φορώντας πολύχρωμα σοσόνια. Και παρότι το μόνο ακάλυπτο σημείο αποτελούσαν οι γυμνές της γάμπες, γινόταν τόσο θελκτικό αυτό το θηλυκό. Αχ, πόσο θελκτικό γινόταν.
-Εγώ ποθώ αυτό που δεν αφήνεις να δουν οι άλλοι.
[…ήχος από ανάσα κοντά στο αυτί της]
-Εγώ ποθώ…
[…μουγκρίζει]
-…την αγουρίδα σου.
Φυσά κρύο αεράκι. Στην ατμόσφαιρα υγρασία. Φέρνει στη σκέψη του εκείνο το άγουρο θηλυκό στην επαρχιακή σοφίτα. «Ααχ…» του ξεφεύγει ένας μικρός αναστεναγμός, «καροτί μου…». Αγουρίδα είναι η γεύση του στο στόμα. Περνά τα δάχτυλά του στο πιαστράκι των μαλλιών της και το αφαιρεί. Μικρές-μικρές καροτί μπούκλες πετάγονται ατίθασες κρύβοντας το λευκό λαιμό της.
Καλό κι ευλογημένο Πάσχα ~ Ανάσταση στις ψυχές μας !
υ.γ. 1 Ένα μικρό απόσπασμα από κάτι που χρόνο με το χρόνο τοκίζεται, να γίνει το χρέος μεγάλο απέναντι στην συγγραφή …
υ.γ. 2 Φυλαχτό ΣοΥ, για τον άγουρο καιρό που ζεις μαζί μου.
Μουσική επιλογή: 1) Jan Peerce ~ Love makes the world go round
2) Anna Maria Alberghetti ~ Tribute
