Σάββατο, Ιανουαρίου 10, 2009

Φόρεμα λευκό σε μαύρο φόντο...

Κάπως έτσι, καθισμένη σε μια μονή θέση ενός γεμάτου τρένου, η ώρα της επιστροφής. "Όσα θα έλεγε η σκιά μου...", αυτό μου ζήτησαν να γράψω. Κι αναρωτιέμαι, τάχα πώς "λέει" μια σκιά; Άραγε, ψιθυρίζει ή ουρλιάζει; Κι ύστερα για ποια σκιά μου απ' όλες με ρωτούν; Είναι κι αυτά τα στρέμματα που με μπερδεύουν. Βαμβάκι; Είναι το χιόνι. Τριγυρίζει το μυαλό μου, μπλέκεται μες τα κλαδιά των δένδρων, γραπώνονται δυο-τρεις σκέψεις κι ύστερα, ξεκινώ πάλι από την αρχή. "Η γυναίκα και η σκιά...", τι να πω;  

Τ' απέραντα θερμοκήπια ατενίζει η σκέψη,για άλλη μια φορά, κι ασφυκτιά, μες το ξένο νάιλον σκέπασμα. Να μαντέψει προσπαθεί, αυτό που φθονερά καλλιεργείται εδώ, και συνειρμικά, θυμώνω, με το δικό μου ακαλλιέργητο μυαλό, που ψάχνει αφορμές να δραπετεύσει από το θέμα. 

Τώρα η σκέψη μου ξεφράζει το φουγάρο ενός σπιτιού. Ένα από αυτά τα τοσοδούλια, τα πέτρινα. Αυτά που βρίσκονται ένα εδώ κι ένα εκεί, στη μέση του πουθενά, με διέξοδο πάντοτε δυο ράγες. Οσμίζομαι την καπνιά. Η σκέψη πέφτει πάνω στη μισοσβησμένη θράκα -απομεινάρια μιας κρύας νύχτας. Κατακόρυφη προσγείωση, αναπόφευκτες οι γάνες. Βυθίζω τις άκρες των δαχτύλων στις στάχτες και παρατείνω τούτη την αίσθηση. Σε λίγο θα βάψω τα βλέφαρα με αυτό το χρώμα το σταχτί. "Η σκιά" στα μάτια, λοιπόν. 

Μα κι αν τρυπώνω από καμινάδα, φεύγω πάντοτε από πόρτα. Άλλοτε, μου την ανοίγουν κιόλας, χωρίς να περιμένω το "να μας ξανάρθεις". Καταπώς κατάλαβες, άλλοτε επιταγή, μα κι άλλοτε επιλογή. Ωστόσο, η πόρτα μου αρκεί.


Ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα της ιδιαίτερής μου Κόκκινης Ομπρέλας την ευχαριστώ για την πρόσκλησή της, μοιραζόμενη μαζί της τούτη την πορεία. 

Στιγμές από το δικό μου Περτούλι, με την ελπίδα, κάποτε τα χνάρια μου, να χιονιστούν από το δικό της Κεχρόκαμπο. Με τη σειρά μου, αφήνω την πρόσκληση ανοιχτή στον καθένα σας!

υ.γ. Ίσως, κι εδώ, από μια καμινάδα να ξετρύπωσα. Τότε είχε ήλιο και καλοκαιριά και φόρεσα το καναρινί μου. Τώρα θα βαδίσω με φόρεμα λευκό, να μην ξεχωρίζω του χιονιού. Και πριν προλάβετε να νοιαστείτε, σας λέω πως η πόρτα δεν αναγράφει "έξοδος κινδύνου". 

Για όσο... 
Μέχρι να ακουστεί ξανά ο στριγκός ηχός που κάνουν τα κλειδιά σαν κουδουνίζουν. 
Μέχρι να ανταμώσουμε ξανά, φιλί καναρινένιο...   
Τις πιο ωραίες μου ιστορίες δεν τις "κρυφάκουσα" ακόμη...

35 σχόλια:

  1. μονο ετσι γινετε να μη θες να μεταφερης και εκει τον....πολιτισμο..
    και καλα κανης δεν γινετε..να εισαι ευτηχησμενη που ειχες αυτη την δυνατοτητα..εχω και εγω χωριο και μαλιστα πολυ ορεινο...και οταν πηγαινω [καλοκαιρι]λεω στον εαυτο μου
    οτι θα γυσησω συντομα..πραγματι αδειαζω το μυαλο μου,οταν πηγενω αισθανομε οτι ειμαι πολυ ψιλα...
    υσ..το εχω στοχο να παω μονιμα και θα παω...ωραιες πολυ οι φωτο σου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καναρινάκι μου,

    δίπλα σου εκεί ήμουν, ακούγοντας το συνεχόμενο ήχο από τις ράγες, δανείστηκα το βλέμμα σου και χάθηκα στα σχήματα του τοπίου ακούγοντας τα ψιθυρίσματά σου.

    Βρέθηκα στην πατρίδα σου και μαγεύτηκα από την ιδιαιτερότητά της. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, το ξαναλέω, ναι. Σε περιμένω. Όταν θα το αισθανθείς και θα το θελήσεις, να περπατήσουμε μαζί τα δικά μας μονοπάτια, εκεί στο απλο το χωριουδάκι.

    Φεύγω πολιορκημένη. Από τρεις λέξεις σου.Και μαγεμένη από όλες τις υ πόλοιπες.

    Να μου προσέχεις τώρα που θα φοράς το λευκό σου φόρεμα. Να μου προσέχεις.

    Φιλί,
    το πιο γλυκό μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για έλα εδώ μικρή μου αγάπη

    Για να σου πω κείνες τις ιστορίες που σου αρέσει να ακούς...

    Φιλιά.Πολλά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Περτούλι και Νεραϊδοχώρι

    Και πόσο θα ΄θελα να ήμουν τώρα εκεί....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Στο χρώμα το σταχτί..της στάχτης, της σκιάς ….

    Πάλι μας αφήνεις;
    Μέχρι να ξανά ρθεις θα αγγίζουμε τα δάχτυλα στη στάχτη και θα βάφουμε τα μάτια μας σταχτιά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γλυκό κοριτσάκι,

    καλημερούδια και φιλιά γλυκά! Όμορφα μέρη...για να ταξιδέψεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν θέλω να τελειώσει ο χειμώνας γίνεται; Μέσα στις καμινάδες να κρύβω σκέψεις και μέσα στο λευκό να αφήνω χνάρια από χαμόγελα;

    Να περνάς όμορφα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ακόμα και με το λευκό φόρεμα και με την σταχτί σκιά στα μάτια... ομορφαίνεις τα πάντα γύρω σου! Μην μας αφήσεις για πολύ!
    Καλησπέρα καναρινένια μου!
    Φιλί γλυκό για σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ονειρικο ονειρικο ονειρικο...
    ΑΡΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. είσαι ονειρική
    Με ταξίδεψες
    στο άσπρο της ψυχής σου

    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μέχρι να ανταμώσουμε ξανά λοιπον

    με το καναρινι σου ξανα φορεμα......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν ξέρω κατά πόσο ανταποκρίθηκες στο παιχνίδι της "σκιάς" όμως τούτο το παιχνίδι με τις λέξεις και τις εικόνες ήταν μοναδικό!
    Καλή αντάμωση ξανά...όποτε...

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Περτούλι και Νεραϊδοχώρι!!!
    Πωπω τι μου θύμησες κοριτσακι μου...πριν 35 χρόνια τα περπάτησα αυτα τα μερη ,τα γεύτικα και οι εικόνες τους ακομη ειναι ζωντανες μεσα μου!!!
    Μερικα απο τα χωρια εκει πανω δεν είχαν ουτε ηλεκτρικο τότε και αντι για ξενοδοχείο χρησιμοποιουσαμε τα καταφύγια των κυνηγων!!!

    πολλα φιλια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αυτές, τις πιο όμορφές σου ιστορίες, είναι που η σκιά σου φυλάει για να βρεις. Με ταξίδεψες σε μέρη ορεινά κι ονειρεμένα. Σε είδα να βαδίζεις με φόρεμα λευκό πάνω σε ράγες ξεχασμένες. Σε είδα να περνάς αλώβητη μέσα από καπνισμένες καμινάδες και να μου στέλνεις του ήλιου το φιλί.

    Σου πάει το λευκό, καναρινένια μου.

    Μέχρι να ανταμώσουμε ξανά...

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γρηγόρη,

    είμαστε στα μισά του χειμώνα κι έχουμε μπροστά μας μια ολόκληρη άνοιξη, μέχρι να 'ρθει το καλοκαίρι... είθε φέτος να επισκεφθείς πιο σύντομα το ορεινό χωριό σου. Να χαθείς στο ύψος της ψυχής και του τόπου. Είθε έτσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κόκκινη ομπρέλα, ιδιαίτερή μου,

    οι ψυχές αιωρούνται, σαν αύρες, αυτό πιστεύω, γιατί το νιώθω.
    Όπως ακόμη νιώθω το ψύχος ή τη θέρμη που εκπέμπουν.
    Το δυστύχημα με τις αύρες είναι πως, συνήθως, για να τις νιώσεις, η εγγύτητα είναι καθοριστική.
    Το ευτύχημα με τη δική σου αύρα είναι πως, κάθε απόσταση και μη, είναι ανύπαρκτη.

    Μέγαλα λόγια από ένα μικρό στόμα, μα όταν έτσι το νιώθω, πώς αλλιώς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. υ.γ. Εγώ σε ευχαριστώ για την πρόσκληση, την ευκαιρία που μου έδωσες να παιχνιδίσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. anima, ψυχεδελική μου αγάπη,

    μη μου τάζεις ιστορίες, γιατί μετά θα "βρεις τον μπελά σου" αν δεν τις ακούσω!

    Περτούλι και Νεραϊδοχώρι και όχι μόνο! Παντού θα σε πάω... μα δεν έρχεσαι...

    Φιλί πεθυμισμένο πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αναστασία μου,

    μικρές σιωπές, γιατί δεν βαστώ πιο μεγάλες. Είναι απίστευτο το πόσο δένεται κανείς με ανθρώπους που δεν γνωρίζει από κοντά. Κι ενίοτε, σκέφτομαι το πόσο φυσιολογικό μπορεί να είναι αυτό για εμένα, που η άμεση ανθρώπινη επαφή έχει την πρωταρχική σημασία. Ωστόσο, είναι κι αυτός ένας τρόπος έκφρασης κι επικοινωνίας που δεν απαρνούμαι.

    Πώς αλλιώς; Όταν κάποια από τα ανύπαρκτα "φατσάκια" έγιναν υπαρκτά, κι όταν ήδη έχουν δωθεί υποσχέσεις κι έχουν εκφραστεί επιθυμίες και για άλλες ακόμη απτές χειραψίες... πώς αλλιώς;

    Ίσως για αυτό και μόνο αξίζει να παραμερίσω το χρώμα το σταχτί, για λίγο... όσο διαρκεί μια κουβέντα φιλική!

    Μια γλυκιά καληνύχτα για 'σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Speranza μου,

    σε ευχαριστώ που περνάς κι αφήνεις το άρωμα της παρουσίας σου στην σοφίτα μου. Να είσαι καλά όπου κι αν βρίσκεσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Freedula μου,

    να ξαπλώσουμε στο χιόνι και σαν μικρά παιδιά, κουνώντας χέρια και πόδια να φτιάξουμε αγγέλους... και... και...

    Καληνύχτα καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ρηνιώ μου,

    πάντα με τα καλοσυνάτα λόγια σου. Σε ευχαριστώ! Ανταποδίδω φιλί γλυκό διπλό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Άρη,

    εάν είσαι ο γνωστός μπλόγκερ "Άρης"
    θα περάσω μια βόλτα από τον χώρο σου, που έχω καιρό να φανώ.
    Εάν όχι, με συγχωρείς και σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου!

    Μια καληνύχτα "ονειρική..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ποιώ-Ελένη μου,

    εγώ ταξίδεψα στην Αλκυόνη της δική σου ψυχής.

    Και τα δικά μου φιλιά έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Κούκε μου,

    κάθε φορά που σε βλέπω εδώ μου αφήνεις ένα καρπούζινο χαμόγελο στα χείλη. Τι κι αν είναι χειμώνας;

    Την καληνύχτα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Παπαρούνα μου,

    χαμογελώ... Μια γλυκιά καληνύχτα και για 'σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ανασαιμιά μου,

    κι εγώ αυτό φοβάμαι, πως δεν ανταποκρίθηκα επαρκώς στο παιχνίδι της σκιάς. Ωστόσο, αφελώς, δικαιολογώ τον εαυτό μου ισχυριζόμενη πως η μέρα ήταν μουντή κι η σκιά αρνούνταν πεισματικά να φανερωθεί... (αστειεύομαι!)

    Σε ευχαριστώ καλή μου για τα λόγια σου! Χαίρομαι που επέστρεψες κι εσύ κοντά μας ξανά!

    Φιλιά κι από εμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Φαραόνα μου πολυτάλαντη,

    για ξαναέλα από τούτα τα μέρη να ξεσκονίσεις τις θύμισές σου!! Σίγουρα εισήλθε ο "πολιτισμός" μα η μαγεία τους δεν νοθεύτηκε. Και θέλω τόσο να (κρυφ)ακούσω τις ιστορίες σου με τα καταφύγια των κυνηγών, ειδικά τώρα που ξέρω πως διηγείσαι!
    (Και αναφέρομαι στην θεία Ελβίρα, ξέρεις...)

    Τρυφερή καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Ευαγγελία μου,

    προτροπή μου δίνουν τα λόγια σου, να βαδίσω.
    Διάλεξες επίθετα "...αλώβητη..." "...καπνισμένες..." για να μου δείξεις τον τρόπο, για αυτό σε ευχαριστώ!

    Καληνύχτα αντάμωσης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Απ΄το Περτούλι μικρή μου; Ξέρεις πόσο κοντά είναι στο Μουζάκι, που πήγαινα σχολείο; Ταξίδεψα και με την κόκκινη ομπρέλα.... όμορφες εικόνες!
    Φιλιά πολλά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Γιώτα μου,

    ναι το ξέρω είναι πολύ κοντά.
    Με εμένα όμως δεν ταξίδεψες... άντε έλα πάλι, την άνοιξη έχει άλλη χάρη!

    Σε φιλώ κι εγώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κάθε που στάζει ροδόνερο ανθίζει το γιασεμί μου...