Μπορεί να την δεις χωρίς παπούτσια στα πέλματα. Ίσως αναγνωρίσεις μικρές αδέξιες κινήσεις. Ακόμη-ακόμη και τον τρόπο που τινάζει τα μαλλιά της.
Τα στοιχεία που κάποτε ερωτεύθηκες, εκείνα που με τον καιρό άρχισαν να σε εκνευρίζουν, θα διαγράφονται πάλι πεντακάθαρα επάνω στα χείλη της. Θα συλλαβίζονται σε κάθε της γέλιο, σε κάθε ανάσα, σε κάθε ελάχιστη κίνηση του κορμιού της. Θα την ερωτευθείς ξανά μόνο που πια δεν θα 'ναι ποτέ δική σου.
Μια καλοκαιρινή νεροποντή, αυτό θέλω, επάνω στο λευκό λινό πουκάμισο.
Και κάτι ακόμη.
Να γράφω λέξεις με μολύβι σε χαρτί.
Μουσική επιλογή: Passenger ~ The girl running